Deildarkeppnin þetta ár var vonbrigði, en bikarkeppnin var ljósi punktur sumarsins. Liðið fór sannfærandi í úrslitaleikinn og hampaði titlinum á sannfærandi hátt.

Eftir mikla baráttu um meistaratitilinn var lokaleikurinn sögulegur. Mikil dramatík og ekkert gefið eftir, mikil harka, misnotuð vítaspyrna og slæm meiðsli tveggja lykilmanna Akranesliðsins settu mark sitt á leikinn.

Liðið endaði í þriðja sæti deildarinnar og margir leikir þess þóttu ágætlega leiknir. Miklar breytingar héldu áfram að verða á leikmannahópnum. Ljóst er þó að mikill efniviður ungra leikmanna er til staðar.

Í upphafi keppnistímabilsins ríkti bjartsýni um gott tímabil, en óstöðuleiki kom liðinu illa þegar upp var staðið. Nokkur endurnýjun er á hópnum og ljóst að það verður á brattann að sækja næstu árin.

Akranesliðið fellur í aðra deild. Hin mikla endurnýjun á liðinu hafði tekið sinn toll og þrátt fyrir að leika góða knattspyrnu voru ungu leikmennirnir ekki tilbúnir í hina hörðu keppni efstu deildar.