Oft var spurt hvernig Akurnesingar gætu haldið úti öflugu knattspyrnuliði í litlu bæjarfélagi. Þar væri ekki grasvöllur og keppnisaðstaðan varla boðleg meistaraliði. Nú er séð fyrir því að grasvöllur er á næsta leyti.

Liðið var aldrei líklegt til að halda sæti sínu í deildinni og var nær allt mótið í fallsæti. Liðið vann aðeins þrjá leiki og fékk til sín fjölda nýrra leikmanna. Það gaf ekki góða raun og því fór sem fór.

Nú var liðið ekki að leika gegn sterkustu liðum landsins eins og hafði verið um langt skeið. Þrátt fyrir það var þetta gott uppbyggingaár og liðið hafði yfirburði í annarri deild og tryggði sig á ný á meðal hinna bestu.

Það er mikil saga sem spinnur saman hið eiginlega knattspyrnustarf á Akranesi. Á þessum árum og fram á fimmta áratuginn er byggt upp mjög öflugt knattspyrnustarf.

Guðjón Þórðarson er tekinn við liðinu á ný og og nokkrar breytingar eru á leikmannahópnum. Liðið vinnur deild, bikar og deildarbikar. Úrslitaleikurinn gegn KR á Akranesvelli verður alltaf minnistæður.